Mijn eerste oceanen reis
Door: chris
25 Juni 2017 | Nederland, Wapse
Het slingeren van het schip is nog steeds bezig, dus regelmatig is de lift weer uitgeschakeld. Voor mij geeft dat niets, want ik hoef maar 1 verdieping hoger naar de eetkamer en dat loop ik altijd. Het blijft tot het eind van de ochtend zo doorgaan.
Rond 13.30 uur komen we bij Puerto Angamos in Chile, zo schrijven ze Chili hier, dus dat doe ik ook maar. De gebruikelijke gidsen komen weer aan boord en de duwboten langszij. Om 15.30 uur liggen we aan een kade. Er zijn hier meerdere kades, die allemaal vanuit het strand uitsteken in zee, met daarachter veel opslag, fabrieken etc.
Het zand dat ze nodig hadden voor het opspuiten van het land hebben ze uit zee gehaald en de zee gelijk verdiept met vaargeulen om in de havens te komen. Buiten de fabrieken is er alleen een dessert, zoals onze griek dat noemt. Helemaal niets, een kale vlakte. Dat is natuurlijk wel handig, want je kunt onbeperkt uitbreiden, het is goedkoop en er zijn geen belemmeringen door zeurende omwonenden ( lawaai, stank, licht, etc. )
De hijskranen die hier staan zijn heel anders dan we tot op heden hebben gezien. Hier lijken ze nog op een echte hijskraan, alleen werken de gieken niet met draden, maar zijn ze hydraulisch te bewegen. Deze machinisten moeten zelf veel behendiger zijn en er is meer personeel nodig om de dekplaten aan te klikken ( 4 man). Deze manier van laden en lossen vergt dus meer tijd.
Er is hier niets te doen om van boord te gaan, dus blijven we kijken. ’s Nachts om 1 uur varen we weer weg.
Dinsdag 20 juni 2017.
Op weg naar het verste punt van onze reis, Valparaiso in Chile. Ik ben vandaag 4 weken onderweg en dat klopt helemaal met het tijdschema wat ik van te voren heb gekregen, Puerto Angamos, 28 dagen.
Er zijn in totaal 25 bemanningsleden, 9 Oekraïners, waaronder de kapitein, 1 Griek, de chief officer (zijn vader heeft een boerderij in Griekenland), 15 Filipino’s, waaronder de stuurman, de 2e officier.
De engelse taal hoort als voertaal te worden gebruikt, het is alleen makkelijker voor landgenoten om onderling in je eigen taal te converseren. Dus als ik aan tafel zit met 3 Oekraïners (incl. de kapitein), 1 Griek en 1 Duitser, praten de oekrainers in hun eigen taal, Júrgen en ik duits en als de griek wat wil zeggen gaat het in het engels. Alleen praat de Griek met een heel duidelijk grieks accent, waardoor hij slecht verstaanbaar is. Ik heb met hem gemeen dat we allebei niet in onze eigen taal kunnen praten.
De filippines zitten allemaal bij elkaar, inclusief de 2e officier. Zij spreken onderling natuurlijk hun eigen taal, maar kunnen ook goed engels spreken. Wat mij opvalt, is het verschil in lengte tussen de groepen. De Oekraïners en de Griek zijn (een stuk) langer dan ik, de filippines zijn even lang of zelfs kleiner.
Woensdag 21 juni 2017.
Melanie is vandaag jarig, geprobeerd te bellen, niet gelukt. Wel met de WhatsApp contact gehad.
Het is duidelijk de eerste dag van de winter hier, het wordt pas om 8 uur een beetje licht en we hebben nog sneeuwtoppen op de bergen gezien.
We zijn bij Valparaiso in Chile aan gekomen, het verste punt van onze reis. Er komen in plaats van 1 of 2 loodsen nu 5 man aan boord, waarom is mij niet duidelijk. Met de sleepboten gaan we nu achteruit naar de kade. Om 14.30 uur liggen we aangemeerd. Behalve de overhemden met lange mouwen ook de winterjas weer aangetrokken, want met de wind voelt het heel koud aan.
Op dit moment moeten er nog allerlei formaliteiten gebeuren, douane controle, etc. wij mogen nog niet van boord totdat het allemaal in orde is. We besluiten om morgen aan de wal te gaan, dan hebben we de hele dag.
Het schip wordt helemaal leeg gehaald, alle containers gaan er af, zowel op als onder de dekken. En dat gaat de hele nacht door. De oorproppen weer ingedaan.
Groetjes, Chris.
-
25 Juni 2017 - 21:07
Peter:
Nou dat was weer een mooi verslag. Ja je maakt wat mee en tegen de tijd dat je deze reactie leest ben je waarschijnlijk ook al aan land geweest. En hoe is de stad Valparaiso bevallen. Klinkt niet erg uitdagend die naam maar wellicht hebben ze nog oude gebouwen uit de oudheid en kun je mooie foto's maken.
Hier gaat alles zn gangetje, vanmorgen verkeer geregeld en daarna nog even naar een expositie.
Oke schipper blijf je volgend
groet
Peter -
25 Juni 2017 - 21:08
Je Zus:
Hoi broertjelief,
je schrijft dat je 4 weken op pad bent, maar voor mijn gevoel is het al maaaaaaanden.
en dan weer een heftige controle.....Ze verwachten dan toch op dat soort vrachtschepen drugs of zo????
Vreemd dat ik helemaal niet verwacht dat het daar zo koud is, winterjas aan,
Vanmiddag een flinke wandeling gemaakt met Sita en ik was tot aan mijn hemd drijfnat, ja o.a. van de warmte, maar ook van de regen.
Verder hier zijn gangetje en ik ben steeds blij met je uitgebreide verslagen.
Goede reis en veel reis-/zeeplezier.
Liefs van je zus en Manuela
-
26 Juni 2017 - 12:51
Ingrid:
Ahoy zeevaarder,
Wat weer een prachtig verslag, ik ben er weer helemaal bij. Jij moet je winterjas aan en bij ons vielen de mussen van het dak. Zo warm. Het is zo geweldig om je verhalen te lezen, het genieten komt er duidelijk uit naar voren. En nog gefeliciteerd met Melanie haar verjaardag. Wat een hoop talen worden er toch gesproken op zo'n schip. Je leert nog eens wat bij?? Ik zag dat je alweer op de terugweg bent. Dus ga je straks weer een neptunus douche krijgen of is dat maar 1x? Hier gaat alles zijn gangetje. Veel plezier nog op je prachtige reis.
Hartelijke groet van Ingrid
-
26 Juni 2017 - 20:30
Ineke:
Hallo Chris.
Wat een geweldig uitgebreid verslag weer. En hoezo op de terugweg???
Volgens mij stap je in Antwerpen zo op een ander containerschip;-)
Maar bedenk dat er mensen en dieren zijn, die wachten op al je verhalen ...nou ja de dieren vooral vh eten en het gezelschap.
Zo, even voor de buis hangen, en aan de thee....ook zin in een kopje hihihi.
Dag Chris en maar weer veel liefs uit de Wapserkolonie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley